Α’ ΣΤΡΩΣΗ : εξασφαλίζει την πρόσφυση των επόμενων στρώσεων στο τοίχο και την στεγανωτική ικανότητα του υποστρώματος, παρέχοντας ομοιόμορφη απορροφητικότητα και κάλυψη των ρωγμών που τυχόν υφίστανται στο υπόβαθρο. Μεμονωμένες περιοχές που χρειάζονται γέμισμα με σοβά και επιπέδωση πληρώνονται με το υλικό της α΄ στρώσης. Λείες επιφάνειες αυξάνουν την προσφυτικότητα τους με το ‘πεταχτό’.

Β΄ ΣΤΡΩΣΗ (στρώσεις εξομάλυνσης) : εξομαλύνει το υπόβαθρο και γεμίζει και ευθυγραμίζει τις επιφάνειες πριν την εφαρμογή του τελικού επιχρίσματος. Μπορεί να χρειαστούν επάλληλες στρώσεις για να επιτευχθεί η επιθυμητή επιπέδωση πάνω στην οποία θα εφαρμοστεί το επίχρισμα.

Γ΄ ΣΤΡΩΣΗ (επίχρισμα): έχει ουσιαστικό ρόλο την μορφοποίηση της τελικής επιφάνειας στο σχήμα και το χρώμα που επιθυμούμε. Στους αδιάβροχους σοβάδες λειτουργεί και ως υδατοπροστατευτικό φράγμα ως προς την εισχώρηση υγρασίας στον υπόλοιπο σοβά και την τοιχοποιία.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ

• Κάθε στρώση πρέπει να αφήνεται να ΄΄τραβήξει΄΄ επαρκώς πριν τη εφαρμογή της επόμενης ώστε να καλύψει τις μικρορηγματώσεις και την συρρίκνωση της προηγούμενης στρώσης

• Η κάθε στρώση σοβά πρέπει να εφαρμόζεται πάνω στην προηγούμενη με ελαφρά πίεση του μέσου επίστρωσης με σκοπό την σωστή εφαρμογή και την αποφυγή παγίδευσης φυσαλίδων αέρα μεταξύ των επάλληλων στρώσεων

• Τα επιμέρους στρώματα σοβά πρέπει να εξομαλύνονται πριν την επόμενη στρώση

• Τα επιμέρους στρώματα σοβά ΔΕΝ πρέπει να είναι λεπτότερα από 5mm και παχύτερα από το τριπλάσιο της μέσης διαμέτρου των αδρανών του μίγματος ( για κοκομετρία αδρανών 0 – 5 mm το συνιστώμενο πάχος εφαρμογής είναι μέχρι 1,5 cm). Γενικά οι στρώσεις του σοβά πρέπει να έχουν ομοιόμορφο πάχος ώστε να υπάρχει ταυτόχρονη ωρίμανση του μίγματος.

• Για περιπτώσεις γραμμωτού το πάχος του επιχρίσματος δεν πρέπει να ξεπερνά τα 0,3~0,4 cm για ψηφίδα Νο 3 και αυξάνεται ή μειώνεται κλιμακωτά ανάλογα με το μέγεθος των ψηφίδων που επιλέγουμε

• Γενικά τα επιχρίσματα πρέπει να μην είναι ισχυρότερα από τα υποστρώματα τους. Σε άλλη περίπτωση εφαρμόζονται με τη βοήθεια μεταλλικού οπλισμού ή υαλοπλέγματος ώστε να αποφευχθούν μικρορηγματώσεις και αποκολλήσεις

Τα γωνιόκρανα είναι έτοιμες γωνίες από αλουμίνιο ή γαλβανισμένο μέταλλο το οποίο τοποθετούμε στις ακμές των τοίχων (γωνίες), για να προστατεύσουμε αυτές από πιθανό τραυματισμό τους. Τα γωνιόκρανα εξασφαλίζουν ευθύγραμμες ακμές και ισχυροποιούν αυτές δυσκολεύοντας την καταστροφή τους από μελλοντικές εργασίες ή απροσεξίες. Επίσης μπορούν να λειτουργήσουν και ως οδηγοί επίστρωσης μαζί με τους μεταλλικούς ή κατασκευασμένους οδηγούς επιπέδωσης του σοβά.

2. Οδηγοί επιπέδωσης μεταλλικοί – κατασκευασμένοι

Πριν από το σοβάτισμα των επιφανειών τοποθετούμε τους μεταλλικούς οδηγούς επιπέδωσης σε απόσταση 2 περίπου μέτρων μεταξύ τους, ώστε να αλφαδιάσουμε την προς επίστρωση επιφάνεια και να επιτύχουμε την τέλεια επιπέδωση του σοβά. Οι οδηγοί παραμένουν μέσα στο σοβά και λειτουργούν ως εκτονωτές των συστολοδιαστολών του σοβά.
Μπορούμε όμως να κατασκευάσουμε οι ίδιοι τους οδηγούς επιπέδωσης με το υλικό του σοβά που θα χρησιμοποιήσουμε και για την πλήρωση του χώρου μεταξύ αυτών. Αυτό γίνεται στρώνοντας και αλφαδιάζοντας το σοβά σε λουρίδες (πάχους 10 – 20 cm ) και σε απόσταση 2 περίπου μέτρων μεταξύ τους πάνω στην επιφάνεια προς πλήρωση. Στη συνέχεια αφήνουμε τους οδηγούς να «τραβήξουν» και τους χρησιμοποιούμε για την επιπέδωση όπως και τους μεταλλικούς.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ:

Οι επιφάνειες πριν την εφαρμογή σοβά πρέπει γενικά να είναι απαλλαγμένες από στρώματα σαθρά, σκόνες, ή λάδια. Επιφάνειες που είναι υγρές ή εμφανίζουν υγρασία σε κάποια μέρη πρέπει πρώτα να στεγνώσουν.


ΠΡΟΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΟΒΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ


Επιφάνειες από σκληρά πορώδη υλικά (τούβλα, τσιμεντόλιθοι)

Οι επιφάνειες αυτές συνήθως δεν χρειάζονται κάποια προετοιμασία. Σε περιπτώσεις όμως που έχουμε ανομοιογενή απορροφητικότητα υπόβαθρου λόγω διαφορετικών υλικών ή στρωμάτων, ασταρώνουμε για να αποφύγουμε την διαφορετική ωρίμανση του μίγματος που μπορεί να προκαλέσει ρηγματώσεις.

Επιφάνειες μη απορροφητικές ( συμπαγή τούβλα, σκυρόδεμα, προεπεξεργασμένα υποστρώματα για αδιαβροχοποίηση, pvc )

Απαιτείται προεργασία με αστάρι το οποίο ενισχύει την πρόσφυση του σοβά. Σε ιδιαίτερες περιπτώσεις τοποθετούμε υαλόπλεγμα ή ρίχνουμε ένα χέρι ‘πεταχτό’ για εξασφάλιση πρόσφυσης.

Επιφάνειες ιδιαίτερα απορροφητικές (μαλακά αργιλικά τούβλα, porobeton, κυψελωτό σκυρόδεμα κτλ )

Η καλή απορροφητικότητα του υπόβαθρου αντιμετωπίζεται συνήθως με την ύγρανση ( ράντισμα με νερό ) της τοιχοποιίας πριν την εφαρμογή του σοβά Αν η απορροφητικότητα της τοιχοποιίας είναι πολύ μεγάλη το αστάρωμα είναι απαραίτητο ώστε να εξασφαλίσουμε ομαλή ωρίμανση του σοβά. Στις περιπτώσεις αυτές, βοηθά η πρόσθεση στο μίγμα κάποιου επιβραδυντή πήξης.

Επιφάνειες από σκυρόδεμα «άγριας» επιφάνειας.

Επιτυγχάνουμε καλή πρόσφυση όχι όμως και απορροφητικότητα. Ασταρώνουμε και εφαρμόζουμε στρώση σοβά που να ομαλοποιεί την επιφάνεια. Στις περιπτώσεις αυτές επιλέγουμε σοβά υδατοδιαπερατό διότι η παραμονή νερού στη μάζα του σοβά (που δεν μπορεί να εξατμιστεί) μπορεί να τον καταστρέψει.

Επιφάνειες μεταλλικές.

Εφαρμόζουμε καταρχήν αντισκωριακή προστασία των μεταλλικών επιφανειών και στη συνέχεια ασταρώνουμε αυτές. Κατόπιν τοποθετούμε νευρομετάλ το οποίο λειτουργεί ως φορέας στήριξης του σοβά. Σ’ αυτού του είδους τις εφαρμογές γίνονται συνήθως 3 χέρια σοβά ενώ το πάχος του θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο από 1,5 cm.

Επιφάνειες διαφορετικής τοιχοποιίας.

Στα σημεία που υπάρχει διαφορετικό είδος τοιχοποιίας, τοποθετούμε υαλόπλεγμα με μάτι 10 mm, σε πλάτος 20 cm τουλάχιστον σε κάθε πλευρά ενώσεως του ενός υλικού με το άλλο. Επιστρώνουμε πρώτα κόλλα πλακιδίων για να γίνει η συγκόλληση του υαλοπλέγματος και ξαναπερνάμε ένα λεπτό στρώμα κόλλας πάνω στο υαλόπλεγμα ώστε να καλυφθεί και σοβατίζουμε.

Επαφή τοίχου με δοκάρια που η ένωση έγινε με πολυουρεθάνη.

Ενεργούμε όπως παραπάνω.

Επιφάνειες ρηγματωμένες.

Απομακρύνουμε οποιοδήποτε σαθρό δομικό υλικό από την τοιχοποιία περί τα 20 cm περιμετρικά της ρηγμάτωσης. Καθαρίζουμε και επισκευάζουμε καλά τα σημεία που χρειάζονται, στη συνέχεια ασταρώνουμε και σοβατίζουμε.

Επιφάνειες υποκείμενες σε πιθανές δονήσεις.

Στους αρμούς επαφής μεταξύ δοκαριών και τοιχοποιίας τοποθετούμε τις κατάλληλες σκοτίες ή τα ειδικά αρμοκάλυπτρα που έχουν δυνατότητα απορρόφησης των μικρομετακινήσεων και συστολοδιαστολών.

Επιφάνειες εκτεθειμένες σε υγρασία.

Στεγνώνουμε με αερισμό ή με χρήση θερμαντικού μέσου τις υγρές επιφάνειες και όπου είναι απαραίτητο στεγανοποιούμε, και αφού ασταρώσουμε την επιφάνεια σοβατίζουμε.