Κατά την εφαρμογή με κόλλα πλακιδίων

• απομακρύνουμε και διορθώνουμε όπου υπάρχει σαθρό υπόστρωμα
• καθαρίζουμε την επιφάνεια πολύ καλά από σκόνες, λάδια, υπολείμματα χρώματος κτλ
• Αναδεύουμε την κόλλα με το νερό ή το ενισχυτικό – με ηλεκτρικό αναδευτήρα ώστε να επιτύχουμε καλύτερη ομοιογενοποίηση του υλικού – ωσότου δημιουργηθεί μια ομοιόμορφη πάστα χωρίς σβώλους. Λαμβάνουμε υπ’όψην για την αναλογία νερού – μίγματος τις αναλογίες που δίδονται από τον κατασκευαστή της κόλλας.
• Τα δόντια από τις σπάτουλες που χρησιμοποιούμε για το ’χτένισμα’ της κόλλας στην επιφάνεια πρέπει να είναι ανάλογα με το μέγεθος του πλακιδίου. Για μικρά πλακάκια και σε εφαρμογή σε κάθετες επιφάνειες χρησιμοποιούμε σπάτουλες με μικρές χειρολαβές και μικρό διάκενο μεταξύ των δοντιών τους. Αντίστροφα λειτουργούμε σε μεγάλα πλακίδια και μεγάλο πλάτος κόλλας.
• Λαμβάνουμε υπ’όψην ότι το μέγιστο πάχος στην κόλλα πρέπει να είναι μικρότερο ή ίσο με το πάχος του προς συγκόλληση πλακιδίου.
• Σε βαριά πλακίδια και γρανίτες ή πέτρες επιδιώκουμε σχετικά μικρό δόντι στις σπάτουλες και καλό γέμισμα ώστε να μην υπάρχει κενό στην μάζα της κόλλας. Το βάρος του πλακιδίου προκαλεί πίεση στην επιφάνεια και η τάση της κόλλας να ‘γεμίσει’ τα κενά μπορεί να προκαλέσει ‘κάθισμα’ του πλακιδίου

• Η επιλογή του πλάτους στον αρμό είναι ανάλογη με το μέγεθος του πλακιδίου και με την αισθητική που θέλουμε να έχει η εφαρμογή μας. Συνίσταται

Για πλακάκια 10x10 πάχος αρμού 0 -2mm εσωτερικά και 1-2mm εξωτερικά
Για πλακάκια 20x20 πάχος αρμού 2 -3mm εσωτερικά και 2-4mm εξωτερικά
Για πλακάκια 30x30 πάχος αρμού 3mm εσωτερικά και 3-5mm εξωτερικά
Για πλακάκια 40x40 πάχος αρμού 4 -5mm εσωτερικά και 5-7mm εξωτερικά

Κατά την εφαρμογή απλώνουμε τόσο υλικό που να μπορούμε να κάνουμε την τοποθέτηση σε χρόνο ικανό ώστε να κάνουμε την τοποθέτηση σε χρόνο ικανό για την αποφυγή ‘πέτσας’ στην επιφάνεια της κόλλας (περίπου 7 – 15 λεπτά ανοιχτός χρόνος εφαρμογής για τις κόλλες της

Για την συγκόλληση πλακιδίων υπάρχουν 2 βασικές μέθοδοι

Α) Παλαιά μέθοδος : συγκόλληση με τσιμεντοκονίμα
Β) Νέα μέθοδος : λεπτή στρώση συγκόλλησης με κόλλες πλακιδίων

Η παλαιά μέθοδος τείνει προς εγκατάλειψη εξαιτίας μιας σειράς μειονεκτημάτων:
1. Βασικό μειονέκτημα είναι η έλλειψη αντιπαγετικότητας
2. Δεν είναι δυνατή η επικόλληση πλακιδίων σε μια σειρά νέων υλικών όπως γυψοσανίδες, κόντρα πλακέ θαλάσσης κτλ)
3. Είναι δύσκολη η σωστή παρασκευή του κονιάματος ( ώστε να είναι ταυτόχρονα εύπλαστο και συγκολλητικό). Επίσης δυσκολία υπάρχει στο σωστό υπολογισμό της ποσότητας συγκολλητικού κονιάματος που τοποθετείται στη ράχη του πλακιδίου καθώς δεν υπάρχει δυνατότητα για διορθωτικές κινήσεις κατά την τοποθέτηση
4. Δεν υπάρχει σταθερή ποιότητα υλικού σε όλο το εύρος της εφαρμογής.

Με την νέα μέθοδο συγκόλλησης επιτυγχάνουμε:
1. Εφαρμογή πλακιδίων σε επιφάνειες που υπόκεινται σε μεγάλες θερμοκρασιακές μεταβολές (καύσωνας, παγετός)
2. Γρήγορη και εύκολη τοποθέτηση
3. Δυνατότητα επιδιόρθωσης κατά την διαδικασία συγκόλλησης
4. Επίτευξη απολύτων ευθειών και αρίστου αισθητικού αποτελέσματος
5. Σταθερή ποιότητα υλικού σε όλο το εύρος εφαρμογής.

ΚΥΡΙΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΚΡΥΛΙΚΩΝ ΜΕ ΑΠΛΕΣ ΚΟΛΛΕΣ ΠΛΑΚΙΔΙΩΝ

Οι απλές κόλλες πλακιδίων δεν έχουν ιδιαίτερες αντοχές σε συνθήκες παγετού, και έχουν ιδιαίτερα μειωμένες αντοχές σε συνθήκες θλίψης, εφελκυσμού και πρόσφυσης. Έχουν ελάχιστο χρόνο διόρθωσης και μη ικανοποιητικές αντοχές σε χημικές προσβολές και συστολοδιαστολές του υποστρώματος.
Στις ακρυλικές κόλλες
πλακιδίων υπάρχει προσθήκη ειδικών οικοδομικών ρητινών που εξασφαλίζουν την ανθεκτικότητα σε ακραίες θερμοκρασιακές συνθήκες ( παγετός μέχρι -77 C ) , ικανοποιητικότατους χρόνους επιδιόρθωσης, μεγάλες αντοχές σε χημικές προσβολές. Επίσης εμφανίζουν μετά τη τοποθέτηση μεγάλες αντοχές σε θλίψη, αποκόλληση και εφελκυσμό.

Για να κολλήσουμε πλακίδια σε διάφορες επιφάνειες πρέπει να προσέχουμε εκ των προτέρων κάποιους βασικούς κανόνες προ -τοποθέτησης.

• Οι προς εφαρμογή επιφάνειες δάπεδα, τοίχοι, ανεξαρτήτως υλικού κατασκευής (μπετόν, γυψοσανίδες, σοβάδες) πρέπει να είναι καθαρές από σκόνες και λεκέδες από υλικά όπως λάδια, πολυουρεθάνη κτλ.
• Σαθρά υποστρώματα πρέπει να εξυγιαίνονται και στην συνέχεια να προχωρούμε στην εφαρμογή τοποθέτησης πλακιδίων.
• Οι χώροι ανάμιξης των υλικών (κουβάδες) πρέπει να είναι καθαροί και από υλικό που καθαρίζεται εύκολα. Η χρησιμοποίηση μεταλλικών μη γαλβανισμένων σωστά ή με προβλήματα (πχ σκουριές) κουβάδων και τενεκέδων κατά την ανάμιξη της κόλλας μπορεί να επηρεάσει το υλικό εξαιτίας αλκαλικών στοιχείων και ρύπων που αυτές συγκεντρώνουν. ( Διαφοροποιήσεις στο χρώμα και την υφή, ανεπιθύμητες χημικές αντιδράσεις στη μάζα της κόλλας κτλ).
• Επιδιώκουμε μετά το πέρας των εργασιών της ημέρας να υπάρχει σχολαστικός καθαρισμός των εργαλείων από υπολείμματα υλικών. Σπάτουλες και κουβάδες, με σκουριές ή φέρουσες υπόλοιπα υλικών από προηγούμενες χρήσεις, είναι δυνατό να επιφέρουν αλλαγή του χρώματος σε ευαίσθητα χρωματικά υλικά (πχ. Αρμόστοκο).
• Μεταφορά σκόνης ή παλαιοτέρων υπολοίπων σε μορφή σβόλων μπορούν να επηρεάσουν την εφαρμογή ή την συμπεριφορά του υλικού κατά την εργασία (σκουπίδια στον αρμό, κενά στην μάζα της κόλλας πλακιδίων ).
• Προσέχουμε τις χημικές συσχετίσεις των υλικών που μπορεί να επηρεάσουν την συγκόλληση ( σε αλκαλικά υπόβαθρα χρησιμοποιούμε primer). π.χ δεν εφαρμόζουμε απευθείας σιλικόνη σε επιφάνεια από μπετόν και στη συνέχεια τοποθετούμε πλακάκια διότι με το πέρας του χρόνου αποκολλάται η σιλικόνη (ασύμβατο υλικό με το μπετόν) και είναι δυνατόν να εισχωρήσει υγρασία στο υπόβαθρο με αποτέλεσμα προβλήματα αποκόλλησης.
• Προσέχουμε να υπάρχει ομοιόμορφα εξομαλυσμένο υπόβαθρο ώστε να αποφεύγεται η χρησιμοποίηση υπερβολικής ποσότητας κόλλας ή αρμόστοκου ώστε να καλυφθούν οι ατέλειες του υποστρώματος. Τα σύγχρονα υλικά δόμησης (κόλλες πλακιδίων, ακρυλικοί αρμόστοκοι, primers κτλ) δημιουργήθηκαν με την λογική :
• Της σταθερής ποιότητας υλικού καθ’όλη την διάρκεια εφαρμογής
• Της εξοικονόμησης χρόνου
• Της επίτευξης εύκολα λείων επιφανειών με άψογο αισθητικό αποτέλεσμα