1. Απλοί ελαιοχρωματισμοί τοίχων

 Ο καθαρισμός και το τρίψιμο της επιφάνειας του τοίχου γίνεται όπως έχουμε αναφέρει στις προηγούμενες παραγράφους. Μετά τον καθαρισμό της η επιφάνεια επιστρώνεται με λινέλαιο που περιέχει μικρή ποσότητα στεγνωτικού (αστάρωμα). Μετά την τέλεια ξήρανση του ασταρώματος η επιφάνεια επιστρώνεται δύο φορές με ελαιόχρωμα. Όταν επιστρωθεί η τελική επιφάνεια και εφόσον ακόμη είναι νωπή, περνιέται με ειδική πλατιά ψήκτρα (πινέλο) με λεπτή τρίχα για την απάλειψη των γραμμών που αφήνει ο κοινός χρωστήρας.

 Η ψήκτρα αυτή λέγεται σουμαδόρος και η εργασία σουμάρισμα. Το σουμάρισμα πρέπει να γίνεται γενικά σε όλους τους ελαιοχρωματισμούς, για να έχουμε την όσο το δυνατό καλύτερη εμφάνιση.

 2. Σπατουλαριστοί ελαιοχρωματισμοί τοίχων

 Ο καθαρισμός, το τρίψιμο και το αστάρωμα γίνονται όπως στους απλούς ελαιοχρωματισμούς. Μετά την τέλεια ξήρανση του ασταρώματος ακολουθεί η πρώτη στρώση του σπατουλαρίσματος.

Το υλικό για το σπατουλάρισμα των τοίχων είναι μείγμα στόκου, λευκού του ψευδαργύρου (τσίγκο) ή λευκού του τιτανίου, λινελαίου, νεφτιού και στεγνωτικού. Οι ελαιοχρωματιστές λένε σέρτικο το υλικό που έχει περισσότερο τσίγκο παρά στόκο και περισσότερο νέφτι παρά λινέλαιο. Το σέρτικο αυτό υλικό το χρησιμοποιούμε για ειδικές βαφές.  Η διάστρωση του σπατουλαρίσματος καλό είναι να γίνεται σε δύο στρώσεις με ενδιάμεσο αστάρωμα. Μετά την ξήρανση του σπατουλαρίσματος ακολουθεί επεξεργασία της επιφάνειας με γυαλόχαρτο και μετά η πρώτη στρώση ελαιοχρώματος. Η πρώτη αυτή στρώση μας δείχνει όλες τις μικροανωμαλίες της επιφάνειας. Γι΄ αυτό γίνεται επιμελημένη εργασία ψιλοστοκαρίσματος και μετά την ξήρανση των μικροεπισκευών γενικό τρίψιμο με ψιλό γυαλόχαρτο. Επακολουθεί δεύτερη στρώση ελαιοχρώματος και μετά το στέγνωμά της, η τρίτη και τελική στρώση. Αφού τελειώσει η εργασία αυτή και πριν στεγνώσει η επιφάνεια ακολουθεί σουμάρισμα.

 3. Σπατουλαριστές επιχρώσεις τοίχων με ριπολίνη

 Σ΄ αυτή την περίπτωση η εργασία μέχρι και το σπατουλάρισμα είναι η ίδια με την προηγούμενη. Μερικοί χρησιμοποιούν αστάρι ειδικό με προσθήκη στο λινέλαιο, εκτός από το στεγνωτικό και μικρή ποσότητα λευκού του ψευδαργύρου (τσίγκου) και ακόμα πιο μικρή ποσότητα νεφτιού. Το σπατουλάρισμα γίνεται με σέρτικο υλικό. Μετά το γυαλοχαρτάρισμα του σπατουλαρίσματος στρώνεται μια ειδικού χρώματος στρώση (βελατούρα). Η στρώση του υποστρώματος που θα υποδεχθεί τη ριπολίνη, γίνεται με αυτό το ειδικό χρώμα στο οποίο η πρόσφυση της ριπολίνης είναι μεγαλύτερη παρά σε οποιοδήποτε άλλο χρώμα. Η πρώτη στρώση της βελατούρας θα μας φανερώσει όλες τις μικροατέλειες της επιφάνειας. Φυσικά όπως είδαμε, θα επακολουθήσουν μικροδιορθώσεις (μερεμέτια) με ψιλοστοκάρισμα. Σε επιμελημένη όμως εργασία αντί για τοπικό ψιλοστοκάρισμα γίνεται σπατουλάρισμα των περιοχών που έγιναν τα μερεμέτια με λεπτότατη στρώση σέρτικου υλικού. Επακολουθεί τρίψιμο με γυαλόχαρτο. Ύστερα από αυτή την εργασία έχουμε επιφάνεια με άριστη επιπεδότητα και λείανση. Επακολουθεί δεύτερη στρώση βελατούρας και μετά το στέγνωμά της η τελική στρώση με γυαλιστερή ή ματ ριπολίνη.