Σπίτια κάτω από τη γη. Μια περιγραφή που για κάποιους μπορεί και να κρύβει την ιδανική επέκταση της κατοικίας τους, ειδικά εάν βρίσκονται σε περιοχές στις οποίες η έλλειψη χώρων έχει χτυπήσει κόκκινο. Μπορεί, παράλληλα, να είναι και η καλύτερη προστασία για όσους μένουν είτε σε πολύ κρύο είτε σε πολύ ζεστό κλίμα.
Στο μυαλό κάποιων άλλων έρχονται σίγουρα εικόνες από στενάχωρους χώρους κάτω από το επίπεδο του πεζοδρομίου που τους προκαλούν αποστροφή. Τελικά, λέμε ναι ή όχι στον συγκεκριμένο τύπο κατοικίας;
«Τα υπόγεια σπίτια δεν είναι στην κουλτούρα των μεσογειακών πόλεων» επισημαίνει ο καθηγητής Πολεοδομίας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, πρώην πρόεδρος του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας Γιάννης Πολύζος. «Είναι περισσότερο μια ανάγκη των βόρειων χωρών εξαιτίας των πολύ δύσκολων κλιματικών συνθηκών τους. Το πλεονέκτημά τους έγκειται στο γεγονός ότι διατηρούνται ζεστά τον χειμώνα και δροσερά το καλοκαίρι».
O βρετανός πολυεκατομμυριούχος Ντέιβιντ Γκράχαμ δίνει ήδη το παράδειγμα στο Λονδίνο, όπως έγραψε η εφημερίδα «Ντέιλι Μέιλ». Εχει κάνει αίτηση για να επεκτείνει το σπίτι του 15 μέτρα κάτω από το έδαφος, επειδή του λείπει ο χώρος. Στη σχετική αναζήτηση που έκανε δεν βρήκε μεγαλύτερο οικόπεδο, οπότε τώρα δεν το έχει σε τίποτε να επενδύσει 90 εκατομμύρια λίρες (112,2 εκατ. ευρώ) για να φτιάξει υπογείως - μεταξύ άλλων - 15 δωμάτια, 7 μπάνια, πάρκινγκ για τρία αυτοκίνητα, spa και πέντε δωμάτια για προσωπικό. Τα έργα για την κατασκευή του υπόγειου παλατιού, αν τελικά εγκριθεί η αίτηση, θα διαρκέσουν τέσσερα χρόνια, όμως ήδη άρχισαν οι αντιδράσεις από τους γείτονες.
«Για την Ελλάδα, χώρα με τόσο ήπιο κλίμα, είναι απαράδεκτο να σκέφτεται κάποιος να κάνει υπόγεια σπίτια» επισημαίνει ο αρχιτέκτονας - δρ πολεοδόμος Σπύρος Τσαγκαράτος. «Στη χώρα μας οι υπόγειες κατασκευές που υπάρχουν έγιναν για να δημιουργήσουν χώρους κύριας χρήσης όταν είχε εξαντληθεί ο συντελεστής δόμησης και η διέξοδος ήταν η παρανομία. Ετσι, έχουμε την παραθεριστική κατοικία - κατά κύριο λόγο - όπου δήθεν υπόγεια και αποθήκες έγιναν υπνοδωμάτια, σαλόνια και play room. Ακόμη και εδώ όμως σε πολλές περιπτώσεις τα "ξέσκαψαν" γιατί δεν άντεχαν να μην έχουν φως».
Οπως εξηγεί ο Γιάννης Πολύζος, «στην Ελλάδα με τον Οικοδομικό Κανονισμό του 1985 απαγορεύτηκαν οι υπόγειες κατασκευές - που είναι κάτω από τη φυσική στάθμη του εδάφους - για κατοικία. Επιτρέπονται μόνο αποθήκες και χώροι στάθμευσης». Σήμερα, όπως αναφέρει ο αρχιτέκτονας Δημήτρης Κορκίδης, για να γίνει μια υπόγεια κατασκευή θα πρέπει το 10% της επιφάνειας να έχει ανοίγματα. Σε έναν χώρο 100 τ.μ. τα 10 πρέπει να είναι παράθυρα.
«Τα σύγχρονα σπίτια χτίζονται με τη λογική να υπάρχει φυσικός φωτισμός και αερισμός. Με αυτή τη λογική δεν μπορούμε να επεκταθούμε προς τα κάτω. Για μένα, όσο καλή και να είναι η κατασκευή, δεν παύει να είναι μια κατασκευή κονσέρβα. Και υπό αυτήν την έννοια την απορρίπτω», λέει το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Μηχανικών Νίκος Ζυγούρης.
Τα Νέα
