Υψηλή θερμική απόδοση και ελεγχόμενη κατανάλωση ξύλου είναι τα βασικά στοιχεία που κάνουν τα ενεργειακά τζάκια να υπερέχουν έναντι των παραδοσιακών και να κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος.

Πώς όμως καταφέρνει ένα ενεργειακό τζάκι να πετυχαίνει το μέγιστο ενεργειακό αποτέλεσμα με το δυνατόν μικρό κόστος; Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι τα ενεργειακά τζάκια εκμεταλλεύονται στο μέγιστο τη ζέστη που τα ίδια παράγουν, με την καύση στο χώρο της εστίας, είτε διοχετεύοντάς τη γρήγορα και σωστά στον αέρα του γύρου χώρου είτε διοχετεύοντάς τη στο νερό του δικτύου θέρμανσης.

Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για Αερόθερμο Ενεργειακό Τζάκι ενώ στη δεύτερη μιλάμε για Υδραυλικό Ενεργειακό Τζάκι ή αλλιώς Τζάκι Καλοριφέρ.

Οι Εστίες σε ένα Ενεργειακό Τζάκι είναι φτιαγμένες με τέτοιο τρόπο που αξιοποιούν το 70-90% της θερμογόνου απόδοσης του ξύλου, έναντι μόλις 10%-15% ενός συμβατικού.

Αυτό σημαίνει ότι μία καλή εστία ενεργειακού τζακιού καταναλώνει 4 – 6 κιλά καυσόξυλα την ώρα, δηλ. 40 – 50 κιλά την ημέρα ή 7 τόνους καυσόξυλων για όλο το χειμώνα. Δεδομένου ότι η μέση τιμή των καυσόξυλων αναμένεται να ανέλθει φέτος στα 200 ευρώ ο τόνος, η θέρμανσή μας θα κοστίσει 1.400 ευρώ.

Η καύση που γίνεται εντός της Ενεργειακής Εστίας είναι τελείως διαφορετική από ότι στο παραδοσιακό Τζάκι αφού η θερμότητα μένει στην Εστία, μέσα στο χώρο που θέλουμε να ζεστάνουμε και δεν μας φεύγει αμέσως στην ατμόσφαιρα μέσα από τη καμινάδα.

Στην αγορά τώρα, υπάρχουν πολλά είδη ενεργειακού τζακιού : Υπάρχουν για παράδειγμα τζάκια τα οποία καίνε ξύλο, άλλα που καίνε πελετ, κ.λπ. Σε περίπτωση που υπάρχει η δυνατότητα τοποθέτησης καμινάδας στην πολυκατοικία, όλες οι επιλογές είναι ανοιχτές. Διαφορετικά, μπορεί κανείς να εγκαταστήσει μια μικρή καμινάδα που θα έχει έξοδο στο μπαλκόνι, μόνο που σε αυτή την περίπτωση οι επιλογές ως προς το καύσιμο περιορίζονται στο πέλλετ.

Κεντρική θέρμανση με υδραυλικό  ενεργειακό τζάκι

Σε περίπτωση που επιθυμούμε πάντως θέρμανση όλων των χώρων του σπιτιού μέσω της καύσης ξύλων στο ενεργειακό τζάκι, μπορούμε να στραφούμε στην επιλογή των υδραυλικών ενεργειακών τζακιών.  Πρόκειται για τζάκια τα οποία διοχετεύουν την ενέργεια που παράγεται από την καύση των ξύλων στο δίκτυο θέρμανσης του σπιτιού. Με αυτό τον τρόπο, παρέχεται θέρμανση όχι μόνο στο χώρο στον οποίο είναι εγκατεστημένο αλλά σε όλους τους χώρους του σπιτιού όπου υπάρχουν θερμαντικά σώματα.

Ειδικότερα, από το ενσωματωμένο boiler του υδραυλικού τζακιού μεταφέρεται, με κατάλληλη υδραυλική εγκατάσταση, ζεστό νερό σε όλα τα σώματα του καλοριφέρ.

Η καύση στην εστία γίνεται με πολύ μεγάλο ποσοστό απόδοσης χωρίς απώλειες και εκτός από την ζέστη που εκπέμπεται στο δωμάτιο που είναι εγκατεστημένη, το υπόλοιπο αλλά μεγαλύτερο μέρος της θερμότητας διοχετεύεται στα σώματα του καλοριφέρ των άλλων δωματίων.

Αναλυτικότερα, αμέσως μετά το άναμα της φωτιάς στο εσωτερικό της εστίας, το νερό που υπάρχει στο boiller αρχίζει πολύ γρήγορα να θερμαίνεται. Με το που ξεπεράσει κάποια θερμοκρασία ο κυκλοφορητής αρχίζει να γυρίζει το νερό στο δίκτυο των καλοριφέρ. Πολύ γρήγορα τα σώματα έχουν πιάσει τη ζητούμενη θερμοκρασία. Τα ξύλα που χρειάζονται πλέον, είναι λίγα και μόνο για συντηρούν τη θερμοκρασία.

Πόσο κοστίζουν τα ενεργειακά τζάκια

Το κόστος των ενεργειακών τζακιών, όπως είναι αναμενόμενο, κυμαίνεται σε υψηλότερα επίπεδα από τα παραδοσιακά, ενώ στην τελική διαμόρφωση της τιμής, παίζουν ρόλο διάφοροι παράγοντες, όπως η επιλογή των υλικών, η διακόσμηση, το προϊόν καύσης κτλ.

Ένα μέσο πάντως κόστος κυμαίνεται από 2.000 – 3.500 ευρώ για μία μικρή εγκατάσταση ενώ για μεγαλύτερες εστίες μπορεί να φτάσει τα 5.000 – 6.000 ευρώ.

Τέλος, επειδή υπάρχει έντονο ενδιαφέρον σχετικά με τη δυνατότητα μετατροπής ενός συμβατικού τζακιού σε ενεργειακό, κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Το κόστος, ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν είναι αμελητέο καθώς μπορεί να αγγίξει ακόμη και τα 2.000 ευρώ.

Thermansi press

Επιστροφή στα μερεμέτια κάνουν χιλιάδες Ελληνες εξαιτίας της αδυναμίας τους να αγοράσουν νεόδμητα σπίτια. Ξαναγυρνά η εποχή των «μερεμετάδων», οι οποίοι είναι πλέον οι μόνοι που έχουν δουλειά στον χώρο της οικοδομής.
Στα αζήτητα τα νέα σπίτια, περιζήτητοι οι «μερεμετάδες»

Η πτώση της ζήτησης για σπίτια έχει ξεπεράσει το 70% σε σύγκριση με το 2009, ενώ, παρά τη σημαντική υποχώρηση των τιμών, οι ενδιαφερόμενοι για αγορές είναι ελάχιστοι. Οσοι, μάλιστα, αποφασίζουν να αποκτήσουν κάποιο ακίνητο στρέφονται στα μεταχειρισμένα τα οποία κοστίζουν λιγότερο. Μάλιστα, με μια μικρή ανακαίνιση μπορούν να τα μετατρέψουν σε... καλύτερα από καινούργια.

Σύμφωνα με τους ειδικούς της αγοράς, τη μεγαλύτερη ζήτηση έχουν τα σπίτια από 30 ετών και πάνω, επειδή είναι φτηνά. Ετσι, με μερικές χιλιάδες ευρώ επιπλέον το ακίνητο αποκτά τεράστια υπεραξία και μπορεί να πουληθεί σε πολύ καλή τιμή. Οπως εκτιμάται, η υπεραξία της κατοικίας φτάνει τις περισσότερες φορές το 100% των χρημάτων που πληρώνει κάποιος για την ανακατασκευή.Για παράδειγμα, αν για ένα παλιό διαμέρισμα δαπανηθούν 50.000 ευρώ, για τις εργασίες ανακαίνισης, αυτόματα γίνεται κατά 100.000 ευρώ ακριβότερο, αν ο ιδιοκτήτης του αποφασίσει να το πουλήσει.

Θα πρέπει, πάντως, να σημειωθεί ότι για κάθε 10 χρόνια που περνούν ένα σπίτι έχανε το 12% της αξίας του, τουλάχιστον μέχρι να έρθει η κρίση.

Οπως εκτιμούν οι ειδικοί της οικοδομής, μια απλή ανακαίνιση στους εσωτερικούς χώρους μπορεί να κοστίσει από 300 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο και να φτάσει έως και τα 1.000 ευρώ/τ.μ. όταν θα πρέπει να γίνουν και παρεμβάσεις στα στατικά μέρη του κτιρίου. Τα πάντα φυσικά εξαρτώνται από τα υλικά που θα επιλέξει ο ιδιοκτήτης.

Σε πολλές περιπτώσεις το κόστος ανακαίνισης μπορεί να φτάσει τα 3.000 ευρώ το τετραγωνικό, αν ο ιδιοκτήτης αποφασίσει να αλλάξει τα πάντα. Φυσικά, εντελώς διαφορετικό είναι το ποσό που πρέπει να δαπανηθεί για μια νεοκλασική κατοικία.

Συντηρητικά
Οι περισσότερες από τις παραπάνω εργασίες αφορούν κυρίως τις μονοκατοικίες. Για ένα απλό διαμέρισμα με οικονομικές επιλογές το κόστος της ανακατασκευής μπορεί να περιοριστεί στα 500-600 ευρώ/τ.μ. Πάντως, όποιος ρωτήσει τους επαγγελματίες του κλάδου θα λάβει μία και μόνη απάντηση: Οτι οι περισσότεροι Ελληνες επιλέγουν να κάνουν ανακαινίσεις στα παλιά τους σπίτια παρά να αγοράσουν καινούργια ενώ ελάχιστοι είναι εκείνοι που ζητούν ακριβά «μερεμέτια». Κυρίως ζητούν απλή ανακατασκευή που δεν θα κοστίσει πολύ και που θα διατηρήσει το ακίνητο για 15-20 χρόνια.

Ελάχιστοι είναι και εκείνοι που κάνουν ανακαινίσεις με σκοπό να πουλήσουν διότι μπορεί να ξοδέψουν ένα μεγάλο ποσό χωρίς να βρουν αγοραστή. Σε κάθε περίπτωση, τα 120-130 επαγγέλματα που δραστηριοποιούνται στον χώρο της οικοδομής «φυτοζωούν» και δεν βάζουν λουκέτο ακριβώς γιατί σώζονται από τα μερεμέτια.

Σε ό,τι αφορά το κόστος ανά εργασία, και πάλι τα πάντα εξαρτώνται από τα υλικά και το συνεργείο. Το βάψιμο ενός σπιτιού κοστίζει από 4 έως 7 ευρώ/τ.μ. χωρίς την εργασία, ενώ η μπογιά κοστίζει από 8 έως 14 ευρώ το λίτρο. Για ειδικά στοκαρίσματα και τεχνοτροπίες το κόστος ανεβαίνει. Επίσης, η αλλαγή όλης της ηλεκτρολογικής εγκατάστασης για σπίτι 100 τ.μ. μπορεί να κοστίσει από 3.000 έως 5.000 ευρώ. Η αλλαγή της κουζίνας είναι μια ακριβή υπόθεση καθώς κοστίζει γύρω στα 200 ευρώ το μέτρο η πιο απλή και ξεπερνά τα 500 ευρώ/μέτρο. Γενικά, μια καινούργια κουζίνα μπορεί να κοστίσει από 3.000 ευρώ και πάνω, ανάλογα με την επιλογή.

Ακριβή είναι και η αντικατάσταση των αλουμινίων. Τα κοινά κουφώματα αλουμινίου κοστίζουν γύρω στα 1.000 ευρώ για μια επιφάνεια 2 μέτρων επί 1.30 μαζί με τη σήτα.

Αν τοποθετηθούν διπλά τζάμια, αν είναι κατασκευή βαρέως τύπου ή αν είναι βαμμένη και όχι απλά λευκή τότε το κόστος εκτοξεύεται στα ύψη.

500 €/τ.μ. κοστίζει η ανακαίνιση ενός διαμερίσματος
Για τις μονοκατοικίες το κόστος για ριζική ανακαίνιση μπορεί να εκτοξευτεί στα 3.000 €/τ.μ.

Ο τιμοκατάλογος

    Βάψιμο: 4-7 ευρώ/τ.μ. χωρίς την εργασία.
    Σοβάτισμα: 4-5 ευρώ/τ.μ. η αφαίρεση των σοβάδων. Το νέο σοβάτισμα 80 ευρώ/τ.μ.
    Κατεδάφιση και κτίσιμο: Για την κατεδάφιση 15 ευρώ/τ.μ. για την κατασκευή νέων τοίχων 20 ευρώ/τ.μ.
    Ηλεκτρολογικά: Για σπίτι 100 τ.μ. το κόστος κυμαίνεται από 3.000 έως 5.000 ευρώ.
    Υδραυλικά και είδη υγιεινής: Εως 2.500 ευρώ, ανάλογα με την ποιότητα των υλικών.
    Κουζίνα: Από 200 έως 500 ευρώ το μέτρο.
    Αλουμίνια: Από 4.000 έως και πάνω από 20.000 ανάλογα με την αντικατάσταση.
    Ενεργειακό τζάκι: 2.500 έως 3.500 ευρώ, ενώ η μετατροπή συμβατικού σε ενεργειακό κοστίζει 1.500 έως 2.000 ευρώ.
    Ηλιακός θερμοσίφωναΣ: 500 έως 1.000 ευρώ.
    Τοποθέτηση νέου δαπέδου: από 15 έως 100 ευρώ/τ.μ.

Εθνος

Αδειασε το «Πράσινο Ταμείο», μειώθηκαν ποινές και έγιναν ρυθμίσεις για χάρη του... τσιμέντου Θολό τοπίο το 2013 για το περιβάλλον, με τον Νέο Οικοδομικό Κανονισμό, την τοξική αιθαλομίχλη από τα τζάκια, το άδειο από πόρους «Πράσινο Ταμείο»...

Βαρύτατο αποδεικνύεται για το περιβάλλον το τίμημα της οικονομικής ύφεσης που «πληρώθηκε» το 2012. Η επίτευξη με κάθε τρόπο και κάθε θυσία των στόχων του μνημονίου οδήγησε σειρά υπουργείων να φέρουν προς ψήφιση στη Βουλή ρυθμίσεις οι οποίες με ζητούμενο (ή και απλώς πρόφαση) την ανάπτυξη υποβάθμισαν τους όρους προστασίας της φύσης.

Σωρεία διατάξεων γράφτηκε για να παρακαμφθούν νομικά αναχώματα τα οποία είχαν θεσπιστεί τα προηγούμενα χρόνια για την προστασία των δασών, των προστατευόμενων περιοχών, του αιγιαλού ή του αστικού περιβάλλοντος. Και από το εμβληματικό «Πράσινο Ταμείο» δεν έμεινε παρά ένα άδειο κουτί.

Συνέπεια της λογικής «πάνω από όλα η δημιουργία ελκυστικού κλίματος για επενδύσεις» που υιοθέτησαν όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις υπό το βάρος της κρίσης ήταν η περιβαλλοντική «υποχώρηση» του 2012. Αποσπασματικοί νόμοι, ατάκτως ερριμμένοι, έπεσαν βροχή υποβαθμίζοντας το πλέγμα νομικής προστασίας που προϋπήρχε για την ελληνική φύση – πολλοί από αυτούς στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας.

Το «Πράσινο Ταμείο» είναι μείον

Οι «επιθέσεις» στο περιβάλλον είχαν ξεκινήσει από το 2011 – με τους νόμους 4014 για τα αυθαίρετα και τις απλοποιήσεις στην περιβαλλοντική αδειοδότηση, το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο των Υδατοκαλλιεργειών, τους νόμους 4030 για τον Νέο Τρόπο Εκδοσης Αδειών Δόμησης και τον εφαρμοστικό νόμο του μνημονίου 3986/2011 κτλ. Κορυφώθηκαν ωστόσο τη χρονιά που μόλις ολοκληρώθηκε.

Την ίδια ώρα το δεύτερο «χτύπημα» (πράξη νομοθετικού περιεχομένου, ΦΕΚ Α’ 229/2012) στο περίφημο «Πράσινο Ταμείο» μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό και για την οικονομία. Κόψε, κόψε, τελικά μόλις το 2,5% των πόρων του «Πράσινου Ταμείου» θα πηγαίνει σε πράσινες δράσεις, παρ’ ότι δημιουργήθηκε προκειμένου να υποστηριχθούν παρεμβάσεις για την ανάδειξη και την αποκατάσταση του περιβάλλοντος.

Ετσι όμως κινδυνεύει η συνταγματικότητα των νόμων για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων και των ημιυπαιθρίων, οι οποίοι βασίστηκαν στο «περιβαλλοντικό ισοζύγιο» (αξιοποίηση των προστίμων με τρόπο ανταποδοτικό σε κάθε περιοχή) ώστε να ξεπεραστεί ο... σκόπελος του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο μάλιστα αναμένεται να εξετάσει τη συνταγματικότητα των δύο ρυθμίσεων εντός του μηνός. 

Το αρχικό «κούρεμα» του «Πράσινου Ταμείου» είχε γίνει με ρύθμιση τον Οκτώβριο του 2011, όταν το 95% των πόρων του αποφασίστηκε να πέφτει στη... μαύρη τρύπα του κρατικού προϋπολογισμού.

Σταδιακή αποψίλωση της νομοθεσίας

Η αποψίλωση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας κατά το έτος 2012 είχε αρχίσει από τον Φεβρουάριο με τον νόμο 4042 για την ποινική προστασία του περιβάλλοντος βάσει του οποίου οι ποινές δεν θα ξεπερνούν τις 500.000 ευρώ. Με την ίδια ρύθμιση οι χορτολιβαδικές και οι βραχώδεις εκτάσεις που υπάγονται στη δασική νομοθεσία μπορούν να παραχωρούνται σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα για τη δημιουργία ορειβατικών καταφυγίων και χιονοδρομικών κέντρων.

Με τον νόμο 4055/2012 μειώθηκαν οι προβλεπόμενες ποινές για τη λαθροϋλοτομία. Ειδικότερα διώκεται ως πταίσμα η παράνομη υλοτόμηση ξυλείας αξίας ως και 600 ευρώ, όριο το οποίο αντιστοιχεί σε 30 τόνους ξύλου. Ωστόσο, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, καθώς η λαθροϋλοτομία είχε λάβει ανησυχητικές διαστάσεις και οι ρύποι από την ανεξέλεγκτη καύση ξύλων έχουν χτυπήσει «κόκκινο», το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) εξέδωσε εγκύκλιο με αυστηρές ρυθμίσεις, μεταξύ των οποίων η απαγόρευση κυκλοφορίας οχημάτων και παραμονής ατόμων σε εθνικούς δρυμούς, δάση και περιοχές ειδικής προστασίας κατά τις νυχτερινές ώρες και προανήγγειλε νομοθετική παρέμβαση για αύξηση των ποινών για τους λαθροϋλοτόμους με τροποποίηση του ν. 4055/12. 

Εξαιρέσεις και με τροπολογίες

Παράλληλα δυνατότητα εξαίρεσης από τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης όλων των έργων «ανάκτησης και διάθεσης αποβλήτων» δόθηκε με τον νόμο 4042/2012. 

Την ίδια στιγμή η κύρωση των δασικών χαρτών, κυρίως στην Αττική, προχωρεί με ρυθμούς χελώνας καθώς κατά το στάδιο των Αντιρρήσεων έχουν προκύψει προβλήματα στην αποτύπωση των ορίων κυρίως σε πρώην δασικές εκτάσεις στις οποίες σήμερα έχουν χτισθεί ολόκληροι οικισμοί. 

Τα τελευταία «χτυπήματα» στο περιβάλλον δόθηκαν με τροπολογίες σε νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών στις αρχές του περασμένου Οκτωβρίου

. Ετσι ανοίγει ο δρόμος για πολεοδόμηση δημόσιας περιουσίας η οποία βρίσκεται σε περιοχές εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων και ορίων οικισμών, όπου δεν θα εφαρμόζονται οι διατάξεις περί εισφοράς σε γη και χρήμα, θα υπερισχύουν τα ΕΣΧΑΔΑ (τα fast track Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων) των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων, επισπεύδονται οι απαλλοτριώσεις σε ακίνητα που βρίσκονται δίπλα στις προς αξιοποίηση δημόσιες εκτάσεις, παραχωρείται παραλία, αιγιαλός, ακόμη και οι προσχώσεις για 99 χρόνια!

Ρεζερβέ... σκαμνί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο

Η αδράνεια των ελληνικών αρχών σε θέματα περιβαλλοντικής προστασίας έχει... εγκαταστήσει μόνιμα την Ελλάδα στο σκαμνί του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Τον Μάρτιο του 2012 η χώρα μας καταδικάστηκε από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ) γιατί δεν έχει ακόμη καταρτίσει τα σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών. Η αμέλεια της Ελλάδας να τηρήσει τις υποχρεώσεις της την οδήγησε στο... εδώλιο του ΔΕΕ και για την υποβάθμιση της Κορώνειας, μιας λίμνης η οποία ανήκει στους υγροτόπους διεθνούς σημασίας (Ramsar).

Επίσης, η απειλή της επιβολής προστίμων για τις παράνομες χωματερές επικρέμαται πάνω από τη χώρα μας καθώς η Ελλάδα έχει ήδη καταδικαστεί μία φορά για το θέμα και ακόμη δεν έχει σφραγίσει και αποκαταστήσει όλους τους παράνομους χώρους. Το «κερασάκι στην τούρτα» ήταν οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις των 29 Φορέων Διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών χωρίς κριτήρια και χωρίς οικονομικό όφελος για την κυβέρνηση. 

Και κάτι καλό για επίλογο. Επί υπουργίας Γρ. Τσάλτα (υπηρεσιακός υπουργός Περιβάλλοντος) το Προεδρικό Διάταγμα για προστασία των μικρών υγροτόπων του Αιγαίου έλαβε τις τελικές υπογραφές.

Το Βήμα